Sinds haar oprichting heeft de Amicale Belge Nationale 9 regionale verenigingen gehad, d.w.z. één vereniging per provincie. Aangezien het aantal leden van jaar tot jaar daalde, hadden de regionale verenigingen noch de middelen noch de mannen om hun activiteiten voort te zetten.
Momenteel zijn er geen regionale afdelingen meer aangezien de Vereniging van de twee Vlaanderen haar activiteiten heeft stopgezet.
Alle leden van de andere Amicales hebben zich nu aangesloten bij de Nationale Amicale.

Ondanks een geringer aantal leden (dat echter dankzij de C.I.D.-website weer enigszins toeneemt), is het aantal leden nog steeds gering.
blijft de inzet van onze voorzitter Roger belangrijk.

Hij blijft de Amicale vertegenwoordigen op belangrijke nationale herdenkingsplechtigheden, georganiseerd door het Koninklijk Paleis, het Parlement, de Senaat, de Landsverdediging, de Amicales des Camps (Memorial van Breendonk - TIR National - Caserne Dossin - Meensel Kiezegem - Te Deum...).

Hij blijft deelnemen aan de studiedagen die worden georganiseerd door het Ceges (Centre d'Etudes et de Documentation Guerre et Sociétés contemporaines).

Hij blijft uitgebreid onderzoek doen naar de activiteiten van zijn vader in het verzet en zijn lot in de nazi-gevangenissen en -kampen.
Dit verhaal - compleet met een aantal foto's en tekeningen - zal binnenkort beschikbaar zijn op de C.I.D.-website.

Hij blijft lezingen geven in belangrijke scholen in Vlaanderen. De leerlingen bezoeken eerst de Dossinkazerne in Mechelen (Holocaust) en daarna het Breendonk Memorial. Op die manier krijgen ze een exact overzicht van wat er gebeurd is. Na de lezing is er tijd voor een vraag- en antwoordsessie, die vaak van een uitstekend niveau is.

De Groupe Mémoire (opgericht door Arthur Haulot, waarvan de Amicale (vertegenwoordigd door Roger de Taevernier) deel uitmaakt, heeft in samenwerking met de Stichting Auschwitz een ontmoeting gehad met de diensten van de Minister-President van het Brussels Gewest om de procedure voor de klassering van de kelders van de appartementen aan de Louizalaan in Brussel op gang te brengen.
De gebouwen nrs. 453, 347 en 510 van een van de mooiste straten van Brussel, de Louizalaan, werden tijdens de oorlog gevorderd door de Gestapo.

Devenus de véritables centres de torture, les murs de leurs caves sont encore couverts d'inscriptions et de croquis retraçants le désespoir et les dernieres volontés des détenus. Or, jusqu'à present, aucun de ses lieux n'a reçu la moindre reconnaissance.
Actuellement la Région de Bruxelles a confirmé qu'un premier pas a été franchi au cours d'une rencontre avec les co-proprietaires du 453.
La question qui se pose est, en premier , de pouvoir entrer dans les caves et de recenser celles sur les murs desquelles figurent des annotations datant de l'occupation nazie
Le Cabinet du Ministre-Président prévoit un délai de 6 mois à 2 ans pour realiser, dans les meilleures conditions possibles , l'ensemble du projet de classement et ceci en collaboration avec l'Institut du Patrimoine Artistique